آرمان جاویدان

سَنَندَج که نام درست آن سنه دژ می یاشد ، کانون استان کردستان و بیستمین شهر بزرگ ایران است و ایرانیان دلیر کُرد در آن می زیند . این شهر در باختر ایران جای گرفته‌است . سنندج در بلندی ۱۵۰۰ متری از رویه(سطح) دریا و در میانبند کوهستانی زاگرس جای گرفته و آب و هوایی میانه و کوهستانی دارد . این شهر از سوی باختر به کوه آبیدر ، از اپاختر به کوه شیخ معروف از نیمروز به کوه سراج‌الدین و از خاور به کوه خاتون شیشه‌ ری و گردنه لیلاخ کرانمند شده‌ است و در میانبندی به گستره ۹۵/۷۶۴ هکتار گسترده‌است . چَپیره(جمعیت) این شهر بر شالوده برآورد سال ۱۴۰۰خورشیدی ، ۵۵۰٬۰۰۰ ایرانی می باشد.سنندج همچون یکی از پایتخت‌های موسیقی جهان شناخته شده است . پایتخت نوروز جهان ، شهر نوآور موسیقی ، شهر هزار تپه و پایتخت نَسک(کتاب) ایران شناخته می‌شود . سنندج در میان ۲۴۵ شهر از شهرهای نوآور جهانی یونسکو و همچنین ۲۸ شهر نوآور موسیقی جهان نیز جای دارد که نشانگر فرهنگ برتر ایرانیان کُرد است.سنندج از نگر جغرافیایی و شهرسازی روزگار صفوی و قاجار ، از بافت شهری کلاسیک با ارزشی برخوردار است که سازه‌های مسکونی و عام‌المنفعه پرشماری همچون گرمایه و بازار در آن مانده‌است . این شهر دارای گستره بافت تاریخی فرهنگی با گستردگی‌ای برابر ۱۲۰ هکتار است . همچنین سنندج از روزگار دیرین از مراکز کرامند ایرانیان اهل سنت بوده ‌است.در این شهر، زبان زیبا و ایرانیِ کردی اردلانی همچون زبان گفتاری به کار گرفته می شود.نامشهر سنندج را از برای جای گرفتن در دامنه کوه ، در گذشته سنه می‌خواندند و چون دژ آن از نگر سپاهی کرامندی بسیاری داشته ، آن را سنه‌دژ (دژی در پای کوه) می‌نامیدند که کم‌کم معرب شده وسنندج نام گرفت که شایسته است دوباره همان سنه دژ نامید آرمان جاویدان...ادامه مطلب

امیرحسین خنجی[1] شهرسازی بارزترین نماد تمدن است. آیا جهادگرانی که اسلام را گستردند شهرسازی می‌دانستند؟ نه ، زیرا یا بیابانیانِ چادرنشین بودند یا از مکه و مدینه آمدند که دو روستای بسیار عقب‌مانده و پرت‌افتاده از حاشیۀ تمدن جهانی بودند. جاده سازی نماد تمدن است .آیا جهادگرانی که اسلام را گستردند جاده سازی می‌دانستند؟ نه. بیابان‌گردانی بودند که مسیرشان را با نشانه کردن ستاره و خورشید می‌پیمودند و نیاز به جاده نداشتند تا جاده سازی آموخته باشند. پل سازی نماد تمدن است. آیا جهادگرانی که اسلام را گستردند پل سازی را می‌شناختند؟ نه . تا وقتی که به ایران آمدند نمی دانستند که پل چه گونه ساخته می‌شود. صنعت نماد تمدن است . آیا جهادگرانی که اسلام را گستردند صنعتی داشتند؟ نه . صنعتگری و صنعتگران را خوار می‌شمردند. تشکیلات دولتی برترین نماد تمدن است. آیا اسلامیانی که به خاورمیانه آمدند تشکیلات دولتی را می‌شناختند؟ نه . آنها با ابتدایی‌ترین شکل حکومت و دولت نیز آشنا نبودند و تنها نهادی که می‌شناختند قبیله بود و تنها شکل زندگی جمعی که می‌شناختند زندگی قبیله‌یی بود.اسلام وقتی به شمشیر جهادگران عرب در خاورمیانه سلطه یافت نه شهرسازی می‌دانست نه جاده سازی نه پل‌سازی را می‌شناخت . نه صنعتی داشت . از میان همۀ هنرهای جهان متمدن نیز تنها چیزی که داشت «شعر» بود . همین . نه پیکره‌سازی نه نگارگری نه تزیینات معماری نه زیباسازی زندگی شهری را می‌شناخت و نه موسیقی و نه بازیهای تفریحی مردم متمدن را می‌دانست و نه هیچ ایده‌ای از دولت و تشکیلات دولتی داشت. تنها هنری که عربهای جهادگر می‌دانستند ویران کردن تأسیسات تمدنی بود. ترجمۀ نوشته ای از مقدمه ابن خلدون بخوانیم:«عربها وقتی بر سرزمینهائی دست یابند آن سرزمین آرمان جاویدان...ادامه مطلب

مَراغه یکی از شهرهای استان آذربایجان خاوری است که پس از شهر تبریز دومین شهر بزرگ و پر چَپیره(جمعیت) استان است . این شهر در کنار رودخانه صوفی‌چای در دامنه نیمروزی کوه سهند و در ۱۳۵ کیلومتری نیمروز مرکز استان جای گرفته است.مراغه که به باغ شهر ایران و پایتخت اخترشناسی ایران نامور است یکی از ده شهر سالمَهی(تاریخی) ایران می‌باشد . سالانه گردشگران بیرونی و ایرانی بسیاری از مراغه دیدن می‌کنند . بهزاد رحمت زاده مراغه را به بهشت دوم نامیده است . مراغه با کیهان سبز و باغ های پرشمار در درون شهر همچنین رودخانه زیبای صوفی چای که از مرکز شهر می‌گذرد یکی از کرامند‌ترین مراکز گردشگری در استان آذربایجان خاوری شمرده می‌شود ، خیابان‌های پردرخت و درختان سر به آسمان کشیده زیبایی ویژه ای به خیابان‌های مراغه بخشیده‌است . مراغه همچنین دومین کهن شهر آذربایجان پس از ارومیه می‌باشد . این شهر از دوران پیش از اسلام آباد بوده‌است اما سده های ۱۲ تا ۱۴ ترسایی دوران بالندگی و شکوفایی آن است . زمانی که کانون زنجیره های پرشمار بومی همچون احمدیلیان و اتابکان آذربایجان بوده‌است و سرانجام کانون فرمانروایی ایلخانان و پایتخت ایران در آن دوران جای داده شد . مراغه از نگر بافت غنی سالمَهی و فرهنگی ، با بیش از ۳۰۰ اثر ثبت شده میهنی ، یکی از ۱۰ شهر برتر کشور شمرده می شود . رصد خانه مراغه که در دوران خواجه نصیرالدین توسی بنیاد شده از جمله آثار سالمَهی برجسته مراغه و ایران است که بیش از ۴۰۰۰۰۰ پوشینه نسک در آن هَستُمند بوده‌است و بزرگترین دانشمندان اسلامی سراسر جهان اسلام در آن گرد هم آمده بودند.مراغه با دارا بودن ۳۰ کیلومتر مربع گستره (سال۱۳۹۸ خورشیدی) و۱۷۵۶۰۰ ایرانی ، دومین شهر بزرگ پس از تبریز و دومین شهر پر چَپیره (جم آرمان جاویدان...ادامه مطلب

آرمان جاویدانفدرالیسم برای ایران ، نام دیگر تجزیه طلبی است که جامه فریب بر آن پوشانیده اند . کسانی که خواهان فدرالیسم برای ایران هستند ، یا نادان هستند یا تجزیه طلب . از ما اگر بپرسید ، 99% آنها تجزیه طلب هستند و چون می دانند خواسته آنها نزد ایرانیان پذیرفته نمی شود ، پذیرفته اند که تجزیه ایران را در دو گام بینجامند ، که گام نخستش فدرال شدن کشور است . اگر با آنها به گفتگو بنشینید در می یابید که آموزش مدارس را به زبانی بجز زبان رسمی کشور خواستارند و پرچم جداگانه ای هم برای خود نقّاشی کرده اند . بر ایران دوستان است که در این دام فریبنده و سیاه نیفتند و دیگران را نیز در این باره بیاگاهند. آرمان جاویدان...ادامه مطلب

در قوانین ایران آزار یا تعرض جنسی تعریف دقیقی نشده و خشونت جنسی به تجاوز جنسی محدود شده که اثبات آن نیز دشوار است . وفق ماده ۲۲۴ قانون مجازات اسلامی ، مجازات تجاوز به عنف اعدام است . متجاوزان معمولا تنها بر اساس شهادت گواهان محکوم نمی‌شوند . بنابراین باید مدارک تأییدکننده از دیگران و پزشکی قانونی کسب شود.مدارک مربوط به اثبات دخول ، هویت تجاوز‌کننده و این واقعیت که نزدیکی بدون رضایت زن رخ داده است ، باید فراهم شود . واژه آزار جنسی[1] یا ایذای جنسی ، محدوده وسیعی از رفتارها ، مزاحمت‌های خیابانی تا سوء‌استفاده جنسی و تجاوز جنسی را دربر می‌گیرد.آزار جنسی عملی است با ماهیت جنسی که در آن فرد یا افرادی با تعرض به شخصیت یک فرد ، از طریق ارعاب ، بهره‌گیری ناخواسته یا اجبار خواستار دریافت التفات جنسی یا تحقیر جنسیتی با توسل به آزار کلامی می‌شوند.در قوانین قضائی اکثریت مطلق کشور‌های جهان ، آزار جنسی عملی «غیرقانونی» و «مجرمانه» شناخته می‌شود. تجاوز جنسی به معنی انجام نزدیکی جنسی با فرد ، بدون رضایت اوست . تجاوز جنسی تنها یک حمله فیزیکی و جنسی نیست ، بلکه آسیب ژرف روحی و روانی نیز به همراه دارد.این خشونت ، هرچند همیشه قتل را به همراه نداشته باشد ، عموما تهدید به قتل را به همراه دارد . به کسی که این عمل را مرتکب می‌شود ، تجاوزگر یا متجاوز می‌گویند . تجاوز گونه ای خشونت جنسی است که معمولا شامل آمیزش جنسی می‌شود و از سوی فرد یا افرادی برخلاف رضایت شخص انجام می‌شود . این عمل می‌تواند با اجبار فیزیکی ، تهدید ، سوءاستفاده از مسئولیت یا با فردی که ناتوان یا زیر سن قانونی است ، رخ دهد . کسی که عمل تجاوز را انجام می‌دهد، زیر عنوان متجاوز شناخته می‌شود.مفهوم تجاوز جنسی در قوانین بین‌المللیبرای تج آرمان جاویدان...ادامه مطلب

مشخصات وب

این وبگاه با پرهیز از هرگونه پرسمان های سیاسی ، تنها به پرسمان های تاریخی ، فراهمادی و فرهنگی می پردازد و نه به پرسمان های سیاسی وارد می شود و نه دلبستگی ای به ورود به آن  دارد. سیاست و کارهای سیاسی کار ما نیست.

آرمان جاویدان...

دكتر يوسف مجيد‌زادهخط پروتو ايلامي در واپسین دهه سده نوزدهم(1899 ترسایی برابر با سال1278 هجری خورشیدی) از سوی ژاك دمورگان فرانسوي درحفريات شوش در نیمروز باختری ايران در استان خوزستان به دست آمد و گزارش آن پراکنده شد . از آن تاريخ به اینسو با بازپی حفريات شوش و تداوم آن تا انقلاب اسلامي ، گزارش کرانه 1500 تکه از الواح همسانی كه از حفريات شوش زير لايه‌هاي باستان‌شناختي ايلامي به دست آمده بود چاپ و پراکنده شده است.فرانسوي‌ها در آن زمان به شُوَند همزماني اين خط با خط "سومري مقدم'>مقدم"(کرانه 2650-3100 پيش از زایش) به درستي آن را خط "ايلامي مقدم" ، خواندند  زيرا در باستان‌شناسي رسم است نام محل يا محوطه‌اي را كه در آن فرهنگ تازه ای یافت شود ، بر اثر مي گذارند.کامناکام گمان فرانسوي‌ها و به پیروی از آن‌ها باور همگانی بر اين بود كه اين خط در نیمروز باختر ايران در شوش اختراع شده است . اما خوانش های باستان‌شناختي در نيمه نخست سده بيستم در سيلك و به دنبال آن در نيمه دوم آن سده كه تا سال‌هاي نخستين سده بيست و يكم باز می پیماید نشان داد كه اين خط منحصر به شوش و شوشي‌ها و به اصطلاح ايلامي‌هاي مقدم نبوده بلكه افزون بر محوطه‌هاي باختر مركزي ، در بسياري از محوطه‌هاي ديگر مانند محوطه باستاني ازبكي در فلات مركزي ، در تل‌مليان استان فارس و کم و بیش در همه محوطه‌هاي انگشت‌شمار تاكنون حفاري شده در نیمروز خاوری ايران در تپه يحيي ، در شهداد و در كنارصندل و در شهر سوخته بدست آمده است كه بر همه آن‌ها بر چسب "آغاز ايلامي" زده شده و مي‌شود.اگرچه الواح ايلامي مقدم به دست آمده از شوش به نگر شمار با يافته‌هاي همسان در میانبندان ديگر سنجیدنی نيست اما بايد به یاد داشت كه شوش بزرگترين محوطه باستاني در نیمروز با آرمان جاویدان...ادامه مطلب

آرمان جاویداندر چند ساله گذشته در بازیهای فوتبالی که تیم نیرومند «تراختور» بازی داشت ، پانترک ها به آماژ بدنام کردن تبریز ، تبریزی و تیم «تراختور» ، آوای جانداران جنگلی ، همچون گرگ را در می آورند و در استادیوم زوزه می کشیدند تا بینندگان بیندیشند مردم آذربایجان از انسان ها نیستند و بلانسبت از حیوانات هستند . پس از آنکه دانسته شد که جانورانی که در استادیوم زوزه می کشند ، تبریزی و آذربایجانی نبوده و پانترک هایی هستند که برای دریافت تکه استخوانی از ترکیه و از روی گرسنگی دست به دم تکان دادن و زوزه کشی زده اند ، اینبار پانترک ها با سنگ انداختن در بازی هایی که «تراختور» نیرومند میزبان است ، می کوشند تا میزبانی را از مردم تبریز بگیرند و «تراختور» را در بازی ها سه بر هیچ بازنده سازند تا بیش از پیش خواری و کمبود خود را در برابر جایگاه سترگ آذربایجان ، آشکار سازند. فرهنگ بالای مردم آذربایجان و سرافرازی آنها که همیشه با غرور همراه بوده است و همچنین جایگاه تبریز همچون شهر شماره یک ایران و جهان ، سالهاست که رشگ پانترک ها را برانگیخته و به خاری در چشم آن ها دگر شده است و این شده که سرافرازی ابر ایرانیان تبریزی را بر نتافته و به بدنام کردن آنها می کوشند . باشگاه تبریزی و خوشنام تراختور در بیانیه ای خود به دم تکان دادن های پانترک ها خستو بوده و چنین واکنش نشان داده است : « اتفاقاتی در بازی تراکتور و پرسپولیس از سوی عده‌ای تماشاگر ناشناس رخ داد که مورد تایید این باشگاه نیست و افراد متخلف قطعا ارتباطی با هواداران واقعی تراکتور ندارند . این افراد به حالت مشکوک و صرفا برای ایجاد تنش در ورزشگاه حضور یافته بودند. هیچکدام از مشوقین باشگاه و رابط شهرستان‌ها ، افراد تنش آفرین را نمی‌شناختند و به نظر م آرمان جاویدان...ادامه مطلب

پاسخ به ایران ستیزان پیرامون کوروش بزرگنوشته : مهندس حمید رمضانیبرگرفته از کتاب : نوشته های میهنی ، انتشارات مزدیسنان ، چاپ نخست 1401 ، برگ 85 تا 100١-  ﭼﺮﺍ ﺭﻭﺯ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﮐﻮﺭﻭﺵ بزرگ ﺩﺭ ﻫﯿﭻ ﯾﮏ ﺍﺯ ﺗﻘﻮﯾﻢ ﻫﺎﯼ ﺳﺎﺯﻣﺎﻥ ﻣﻠﻞ ﺛﺒﺖ ﻧﺸﺪﻩ ﻭ ﻣﺮﺩﻡ ﺟﻬﺎﻥ ، ﺭﻭﺯ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﮐﻮﺭﻭﺵ بزرگ ﺭﺍ ﻧﻤﯿﺸﻨﺎﺳند؟ پاسخ : مگر غربیان که بسیار به اسکندر مقدونی می نازند و او را بزرگ می دانند ، روز جهانی ای بنام او در تقویم سازمان ملل ثبت کرده اند ؟ وانگهی اگر چنین روزی به ثبت نرسیده ، عذر بدتر از گناه است برای کسانی که در سازمان میراث فرهنگی کشور یا وزارت خارجه به کار مشغولند . از همه اینها گذشته ، ملت ایران  می تواند برای بزرگداشت بزرگان خود ، روزی را بنام هر بزرگمردی بنامند و در آن روز از او ارجدانی کنند.۲- ﺍﮔﺮ ﮐﻮﺭﻭﺵ بزرگ ﯾﮑﺘﺎﭘﺮﺳﺖ ﺑﻮﺩند ، ﭼﺮﺍ ﮐﻮﺭﻭﺵ بزرگ ﺩﺭﻣﻨﺸﻮﺭ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﻣﻨﺴﻮﺏ ﺑﻪ ﺍﻭ ﻣﯿﺪﻭﻧﻦ ، ﺑﺎﺭﻫﺎ ﻭ ﺑﺎﺭﻫﺎ " ﻣﺮﺩﻭﮎ" ﺑﺖ ﺑﺰﺭﮒ ﺑﺎﺑﻞ ﺭﻭ ﺳﺘﺎﯾﺶ ﮐﺮﺩﻩ ﻭ ﻣﯿﮕﻮﯾﺪ ﺑﺎ ﯾﺎﺭﯼ ﺍﻭ ﺑﺎﺑﻞ ﺭﺍ ﻓﺘﺢ ﮐﺮﺩﻩ؟پاسخ : منشور حقوق بشر کوروش بزرگ را ، در سال 1879 میلادی گروهی از باستانشناسان بریتانیایی در شهر باستانی بابل ، به دیسه استوانه ای از گل پخته و به خط و زبان بابلی یافتند و اینک هم همان منشور در موزه لندن نگهداری می شود . با پروا به آزمایش- های کربن بر روی این استوانه و ترجمه دانشمندان زبانشناسی ، در درستی و اعتبار این یافته باستانشناسی جای هیچگونه تردیدی نیست. نخست تکلیف خود را مشخص کنید . اگر این منشور را منسوب و نه معتبر می دانید ، پس چگونه درباره چیزی که منسوب دانسته و به اصالت آن دودل هستید استناد می کنید !؟ بهرحال ما این سخن را برای خوانندگان بی پاسخ نمی گذاریم . کوروش بزرگ و پس از ایشان داریوش بزرگ ، رودرروی تازی ها یا چنگیزیان آرمان جاویدان...ادامه مطلب

مشخصات وب

این وبگاه با پرهیز از هرگونه پرسمان های سیاسی ، تنها به پرسمان های تاریخی ، فراهمادی و فرهنگی می پردازد و نه به پرسمان های سیاسی وارد می شود و نه دلبستگی ای به ورود به آن دارد. سیاست و کارهای سیاسی کار ما نیست.

آرمان جاویدان...