شبح تجزیه ایران در آستانه در ایستاده است

کد خبر:86822

بخشی از سخنرانی دکتر سیدجواد طباطبایی ، دانشمند تبریزی ، در نشست اندیشه‌ ایرانشهری در بنیاد اقبال لاهوری مشهد تیرماه ۱۳۹۶، در پی می آید :

حکومت‌گران ما نتوانستند بفهمند که در کجا حکومت می‌کنند چون اندیشیدند آن ایدئولوژی که در انقلاب کامیاب شد، شاید همچنان می‌تواند برای همیشه پیش برود . ایدئولوژی در شرایط بحرانی ، نتایج خودش را بیرون داد و اثر گذاشت، اما ایدئولوژی همیشه نمی‌تواند به کار بیاید. کسانی که با ایدئولوژی روی کار آمدند باید بدانند که تنها کاری که می‌توانند بکنند این است که پس از نیرو گرفتن ، بی درنگ ایدئولوژی را به‌کلی کنار بگذارند . این البته گفتنش آسان است ولی کُنشش سخت است و فهماندنش به دیگران بسیار سخت‌تر است . آروین همه انقلاب‌ها هم به گونه ای همین را به ما نشان می‌دهد که دیگر واردش نمی‌شویم . باید بگویم که جُست ایرانشهری به پرسمان گسترش برمی‌گردد.

ایران جزء امت نیست

جُست(بحث) ایرانشهری به پرسمان گسترش(توسعه) برمی‌گردد. گسترش را شما نمی‌توانید هدایت بکنید مگر آن که بدانید در کجا حکومت می‌کنید . ایران و ملت ما ، تکثری دارد در وحدت خود و دولت را پدید آورده است. سنت ما نیز دارای چند نص است و نظریه ایرانشهری این است که ما جزو امت نیستیم ، ما هیچگاه هم بخشی از امت نبوده‌ایم . پیش‌تر این زمینه چندان آشکار نبود اما امروز داریم می‌بینیم که عربستان سعودی نمونه بسیار دلاویزی از برخورد امت با ما شده است. ناسازی که در میان اعراب هست و میان کشورهای اسلامی میانبند هستی دارد ، رَون(باعث) شده است که همه مانند گرگ‌ها بیوسان(منتظر) باشند که یکی خوابش ببرد و او را قورت بدهند . این، نشانگر وضع امت است . اکنون وضع ما هم در میان این‌ها چنین است. اگر هم تا کنون این پندار بود که شاید ما جزوی از یک امت بزرگ هستیم ، باید اکنون فهمیده باشیم که ما جزوی از این امت نیستیم . هنگامیکه این را فهمیدیم ، باید بدانیم که مشخصات ما چیست.

در مرکز بحران‌ها هستیم

شیشه کبود ایدئولوژی و امت ، به ما اجازه نمی‌داد که بدانیم در کجا هستیم و مختصات این جایی که ما هستیم ، چیست. به نگر من، اکنون بحران آنچنان ژرف شده است که فهم آن بسیار فوری و فوتی شده است. گاهی می اندیشم که ما بسیار دیر پروادار(متوجه) این پرسمان شده‌ایم چون تقریباً محاصره شده‌ایم و در مرکز همه بحران‌های این میانبند هستیم. همه‌ آنهایی هم که ما را محاصره کرده‌اند خودشان در بحران هستند اما ما یک جدایی شالوده ای نسبت به دیگر کشورها داریم و آن این است که ما همه دشمنان جهان را یکجا داریم. بسیاری از آن‌ها به هر حال در یک مناسباتی وارد شده‌اند و در هوده(نتیجه) ، برخی از دشمنان ما را ندارند. اگر ما درست پروادار نباشیم، شبح تجزیه ایران در آستانه در ایستاده است.