پوشاندن چهره

یک تکه پارچه کوچک روی چهره نه تنها تکی را که چهره‌اش را پوشانده از شناسایی پاس می دارد ، که نگار دیگری را هم به او می بخشد . هانس یواخیم کلاوزن ، روانشناس و کارشناس جرم‌شناسی در برلین می‌گوید: « زمینه بر سر دگر شدن کیستی است . در این حالت من اجازه پیدا می‌کنم از نگار(نقش) معمولم بیرون آیم. » اینگونه پوشاندن چهره ، با ماسکی که دزدهای بانک به چهره شان می‌زنند تا شناخته نشوند واگردان است. بیشتر روانشناسان و پژوهشگران با هم هم‌نگرند که پوشاندن چهره ترس آدم‌ها را می ریزاند پرفسور ریشارد وایه ، پژوهشگر درباره ماسک و پوشاندن چهره می‌گوید: «آنگاه که چهره ام را می‌پوشانم ، دیگر در احساسات دیگری بازتابیده نمی‌شوم . برای همین ، انرژی احساسی بدون واکنش به دیگری تهی می‌شود . لزوما این را به چم دگری در روان نمی‌بینم، که آن را رهایی از ملاحظه و ترس و تهی سازی احساسات می‌دانم. تک همان است که بوده ، روانش هم همینطور ، اما رفتارش دگر می‌شود . کلاوزن می‌گوید: «ماسک می‌تواند کمک کند تا آسانتر بگزیریم(تصمیم بگیریم). آنگاه که من چهره ام را می‌پوشانم و این کار شناسایی کیستی من را سخت می کند ، کمتر می‌ترسم و در هوده توانمند هستم. ریشارد وایه ، کارشناس تئاتر و ادبیات که به عنوان استاد تئاتر در آکادمی تئاتر و در تسین سوئيس آموزش می دهد ، می‌گوید: «آدم از این راه که دگردیس به کس جداشده ای می‌شود ، خودش را از پاسخگویی کارهایش رها می کند . دیگر کسی نمی‌تواند کیستی من را بداند و کسی هم نمی‌تواند از برای کنش من از من واخوست کند . کنش من در این حالت تا کرانه ای بی‌پیامد است. بنابراین ماسک زدن دگرگونی می آورد و رفتار را دگر می کند. هانس یواخیم کلاوزن هم درباره شگفتی از رفتار دگر شده و بدون ترس  و ملاحظه می‌گوید: هنگامیکه چهره‌مان را می‌پوشانیم ، به خود می‌گوییم ، این که من نیستم! این با فرتور و برداشتی که من از خودم دارم جدایی دارد. پوشاندن چهره در آن میان به آدم احساس امنیت می‌دهد . کسی که چهره اش را پوشانده ، سوی روبرو یا وارویش را تنها از میان سوراخ و درزی می‌بیند ، بدون اینکه کس روبرو ، او یا احساساتش را دریابد . کلاوزن که روانشناس و روان‌درمانگر است می‌گوید: «دشمن من ، ترس مرا نمی‌بیند.» کسی که چهره‌ا‌ش را پوشانده می‌تواند آفند کند و بکوبد بدون اینکه ناچار باشد چهره اش، احساساتش یا همدردی‌اش را نمایان کند.