روشن نمایی :
در ویرایش این نوشته، ما از نسک (کتاب) «پارسی بگوییم، تازی نگوییم» ، برای سره نویسی واژه های تازی به پارسی بهره گرفته ایم.
اگر انسان توانایی مورچه را داشت میتوانست باری برابر ۴۵۰۰ کیلوگرم را بالای سر خود ببرد و با تندی ۸۳ کیلومتر بر ساعت بجنبد ! کرامندترین نکته در آبشخور مورچهها این است که یکی از نیرومندترین جانداران زنده روی گوی زمین شمرده میشوند و ناگریز میتوانند اجسام با 50 برابر وزن خود را از زمین بلند کنند! اگر این توانایی را با انسان بسنجیم یک مرد 90 کیلوگرمی میبایست وزنی برابر 4536 کیلوگرم را روی سر خود بلند کند. راستی این است که هنگامیکه اندازه یک جاندار بزرگ میشود، گنجایش و وزن آن بسیار چابکتر از بلندی آن می گوالد(رشد میکند).
در بررسیهای نوین دانسته شد اگر بلندای یک تک 100 کیلوگرمی 10 برابر بزرگتر شود ، وزن آن میبایست 1000 برابر شود. بر این شالوده وزن کس یاد شده باید به 100 هزار کیلوگرم برسد. با این روند او 100 برابر نیرومندتر و 1000 برابر سنگینتر میشود.
در خوانش نوین دانسته شده است که با این روند افزایش بلندا و وزن ، ماهیچه های انسان به تندی افزایش وزن او نمی گوالد(رشد نمیکند). ولی این قوانین برای مورچهها به چهره واگردان(متفاوت) بالانیده(تعریف) شده است و به همین دلگذر(خاطر) این جاندار کوچک میتواند اجسامی که دهها برابر از او سنگینتر هستند را جابجا کند.
مورچهها گونه های گوناگونی دارند و میانگین میتوانند بارهایی که 10 تا 50 برابر از وزن آنها سنگینتر است را از زمین بلند کنند و با تندی 300 متر در ساعت به راه خود بازپیمایند. این رقم نزدیک به 800 برابر جنبش درازای تن مورچه در یک دقیقه است.
اگر انسان تواناییهای مورچه را داشت، یک مرد با پیکر میانگین میبایست باری میان 850 تا 4500 کیلوگرم را بالای سر خود ببرد و با تندی 83 کیلومتر بر ساعت بجنبد.
آرمان جاویدان...برچسب : نویسنده : armanjavidano بازدید : 133