« نشانه های بهم خوردن منش ناپابرجا »

روشن نمایی :

 در ویرایش این نوشته ،  ما از نسک (کتاب) «پارسی بگوییم، تازی نگوییم» ، برای سره نویسی واژه های تازی به پارسی بهره گرفته ایم.

گلریز برهمند

کسانی که از بهم خوردگی منش بررسی از مرجع ناپابرجا طبق کپی رایت یا مرزی رنج می برند در همه زندگی خود درگیر بررسی از مرجع ناپابرجا طبق کپی رایت یی هستند ، از بهم بستگی های عاطفیشان گرفته تا منش و پرکاریهایشان . آن ها به سختی می توانند احساساتشان را کنترل کنند ، به همین شُوند خوش رفتاریشان می تواند به چابکی دگردیس به خشونت شود . بهم خوردگی منش ناپابرجا یا مرزی بیشتر با بهم خوردگی دو قطبی جابجا گرفته می شود . بهم خوردگی دو قطبی در خوی تک هَنایش(تأثیر) می گذارد نه روی منش او. ویک(اما) هَنایش (تأثیر) بهم خوردگی منش ناپابرجا فراتر از دمدمی مزاج یا بد قلق بودن است . منش(شخصیت) شما دیسه(شکل) بِکار(معمول) باشندگیتان(حضورتان) در جهان و چگونگی همکاریتان با دیگران در بیشتر گاه ها(وقت ها) است. ویک(اما) بررسی از مرجع نشانه طبق کپی رایت های این بهم خوردگی(اختلال) چه ها هستند؟

در بهم بستگی های عاطفیشان از شیفتگی به بیزاری می رسند

یکی از بررسی از مرجع نشانه طبق کپی رایت های بهم خوردگی منش ناپابرجا یا مرزی ، نخست ایده آل ویک(اما) سپس بی ارزش دانستن دیگران است. کسی که به این بهم خوردگی دچار است ، شاید در نخستین دیدار با کسی  با خود بیندیشد که وی بی آک(عیب) و کاستی(نقص) است ویک(اما) آنگاه که آن تک سخن نادرستی بگوید یا ستیزی کند ، سَهش های(احساسات) او آزگارا دگر می شود . نمونه وار ، تک روبرو سخن ناشایستی می گوید یا دیدار بدی با او دارد . اینچنین ، او ناگهان می اندیشد آن تک بدترین آدم جهان و برنتافتنی است و تنها اندیشه اش استفاده بد از او است.

همیشه دشواری های یکسانی در بهم بستگی های(روابط) عاطفیشان دارند

دگر شدن جایگاه از از ایده آل دانستن تک به بی ارزش کردن پنداشتن او ، ماندگاری بهم بستگی های عاطفی را دشوار می کند . تک هایی که به بهم بررسی از مرجع خوردن طبق کپی رایت منش ناپابرجا یا مرزی دچار هستند ، به شُوند نوسان های احساسی سخت ، همیشه با یک الگو در بهم بستگی های شیفتگانه خود روبرو هستند . آن ها این دشواری ها را تنها با یک تن ندارند و همان دیسه(شکل) از بهم بستگی(رابطه) عاطفی همیشه برای آن ها بازکاری(تکرار) می شود.

به سختی می توانند خشم خود را کنترل کنند

بیشتر تک ها هنگامی که با هنباز(شریک) عاطفی خود ستیز می کنند ، می دانند که سخن رنج آورنده ای نباید بزنند. ویک(اما) تک های دچار به بهم خوردگی منش ناپابرجا یا مرزی ، آنچنان درگیر احساسات می شوند که دیگر نمی توانند نگران خدشه دار شدن احساسات تک روبرویشان باشند . ستیزهای این تک ها دگردیس(تبدیل) به فریاد زدن می شود و آن ها ترسی از های و هوی در نزد همگان ندارند . این تک ها آنچنان خشمگین می شوند که نمی توانند با خود بیندیشند می توان خشمگین بود و همچنان بهم بستگی خود را نگهداشت . خشم تنها چیزی است که می توانند به آن بیندیشند .

پس از خشم احساس گناه می کنند

تک های دچار به بهم خوردگی منش ناپابرجا یا مرزی ، پس از فروکش کردن خشمشان است که می توانند پیشامدهای رخ داده را پردازش کنند . این تک ها شاید پس از آنکه پروادار(متوجه) شدند رفتارهایشان شایسته نبوده دچار احساس گناه یا شرم شوند و یا از اینکه تک روبرویشان بیندیشد دیوانه هستند احساس شرم کنند . آن ها روز پس از ستیز احساس بسیار بدی پیدا می کنند و می دانند که رفتارشان کار را بدتر کرده ، ویک در دمی فوران خشم نمی توانند احساساتشان را کنترل کنند تا آن رفتارها را نینجامند.

ترس از ترک شدن دارند

تک های دچار به بهم خوردگی منش ناپابرجا یا مرزی ، بیشتر دلارامند که دیگران آن ها را ترک می کنند ، ناگریز(حتی) اگر هیچ نشانه ای بر آن نباشد . نمونه وار ، اگر هنباز عاطفیشان بخواهد به شهری دیگر رهنوردد ، شاید با خود بیندیشند آن ها دیگر هرگز همدیگر را نخواهند دید . ویک(اما) این ترس می تواند دگردیس(تبدیل) به پیشگویی ای شود که سرانجام خود تک آن را می انجامد . نمونه وار ، این تک ها آنچنان از خودپسند یا خواه بوده و یا سختی احساساتشان تا کرانه ای بسیار است که هنباز عاطفیشان سرانجام آن ها را ترک می گوید . پس از آن ،  این تک ها دچار احساس کمبود و درماندگی می شوند.

توانایی کنترل خود را ندارند

ناپابرجایی می تواند با رفتارهای تکانشی (رفتارهای آنی و اندیشه نشده) همراه شود . تک های دچار به بهم خوردگی منش ناپابرجا یا مرزی شاید به گُسارش(مصرف) سیگار و الکل گرایش پیدا کنند ، ولخرجی کنند یا با بیگانگان بیش از کرانه صمیمی می شوند.

آروین(تجربه) برونرفت(خروج) از تن دارند

برابر پژوهش ها ، میان ۴۰ تا ۷۶ درصد از تک های دچار به بهم خوردگی منش ناپابرجا یا مرزی ، در دوران کودکی برخورد جنسی ناشایست را آروینیده اند(تجربه کرده اند) . مردم بیشتر به خود می آموزانند در زمان رویارویی با کوبش(ضربه)های روانی ، خود را از آن دم جدا کنند و این خو می تواند تا دوران بزرگسالی هم بازپیماید . به همین شُوند(دلیل) است که تک های دچار به این بهم خوردگی ، آروین(تجربه) برونرفت(خروج) از تن دارند . آنها از پیکرشان بیرون می آیند و با خود می گویند : «اینجا هستم ویک(اما) براستی، نیستم.» آن ها این روش را در رویارویی با پیشامدهای هولناک در دمی که روی میدهد به کار می گیرند . ویک شاید زمانی که باید در دم باشنده(حاضر) باشند این روش برایشان دشواری ساز شود.

احساسی که به خود دارند شیفتگی و بیزاری با هم است

آشفتگی احساسات در تک های دچار به این بهم خوردگی ، تنها به بهم بستگیشان با دیگران کرانه دار(محدود) نیست. این تک ها در احساساتشان به خودشان هم تندروی و کندروی می کنند .  آن ها شاید دمی بیندیشند تک فراآیینی(فوق العاده ای) هستند ویک(اما) چندی پس از آن ناگهان از خود بیزار می شوند . بیشتر تک ها با بالا رفتن سال ، نگرش همه گیر همترازتری به خود می یابند و می دانند که هیچکس آزگار(کامل) نیست ، ویک تک های دچار به این بهم خوردگی احساس بسیار ناپابرجایی به خود دارند.

به خودشان آسیب می زنند

سَهش(احساس) بیزاری به خود و خشم به دیگران می تواند تک های دچار به این بهم خوردگی را به خودزنی به سان روشی برای رها کردن احساسات بکشاند . آن ها می خواهند به کسی پرخاش کنند ویک(اما) می دانند که نمی توانند این کار را بینجامند . این سَهش ها برایشان برتافتنی نیست ، در هوده(نتیجه) به خودشان آسیب می رسانند . آنها گاهی خودزنی را برای تهی کردن خشمشان به کار می گیرند تا خود را وادار کنند روی چیز دیگری جز کنشگر(عامل) خشمشان کنایش(تمرکز) کنند.